ویدا خلیلی؛ جعفر خلیلعلافی؛ حسین ملکیقلعه
دوره 6، شماره 3 ، آذر 1391، ، صفحه 231-238
چکیده
در این پژوهش، پوشش کامپوزیتی هیدروکسیآپاتیت/ نانولولة کربنی با استفاده از رسوبدهی الکتروفورتیک بر روی آلیاژ NiTiدر دمای اتاق تشکیل شد. سوسپانسیون پایدار با اضافه کردن 4 گرم پودر هیدروکسیآپاتیت و 1 درصد وزنی نانولولة کربنی به 50 میلیلیتر n- بوتانول آماده شد. از تری اتیلن آمین نیز به عنوان پراکندهساز در تهیه سوسپانسیون استفاده ...
بیشتر
در این پژوهش، پوشش کامپوزیتی هیدروکسیآپاتیت/ نانولولة کربنی با استفاده از رسوبدهی الکتروفورتیک بر روی آلیاژ NiTiدر دمای اتاق تشکیل شد. سوسپانسیون پایدار با اضافه کردن 4 گرم پودر هیدروکسیآپاتیت و 1 درصد وزنی نانولولة کربنی به 50 میلیلیتر n- بوتانول آماده شد. از تری اتیلن آمین نیز به عنوان پراکندهساز در تهیه سوسپانسیون استفاده شد. مشخصهیابی سطحی، استحکام چسبندگی، پایداری و زیستفعالی پوشش کامپوزیتی بررسی شدند. نتایج آزمون EDXسطح پوشش کامپوزیتی، توزیع یکنواخت نانولولة کربنی را در سرتاسر پوشش نشان میدهد. همچنین استحکام چسبندگی پوشش کامپوزیتی MPa24 اندازهگیری شد. نمودارهای بد و نایکوئیست نشان میدهند که پایداری شیمیایی نمونههای دارای پوشش کامپوزیتی بیشتر از پوشش هیدروکسیآپاتیت خالص و نمونه بدون پوشش است. پوشش کامپوزیتی مقاومت خوردگی زیرلایه NiTiرا بیشتر از پوشش هیدروکسیآپاتیت خالص افزایش میدهد. آزمون زیست فعالی برون تنی در محلول SBFنشان میدهد که حضور نانولولة کربنی در پوشش کامپوزیتی تأثیر منفی در توانایی شکلگیری و رشد آپاتیت ندارد.
ویدا خلیلی؛ جعفر خلیلعلافی؛ حسین ملکیقلعه
دوره 6، شماره 1 ، خرداد 1391، ، صفحه 9-15
چکیده
آلیاژ حافظهدار NiTiبه علت مقدار نیکل بالای موجود در آن و سطح زیست خنثی نمیتواند همۀ نیازهای بالینی کاشتنی را تأمین کند. بنابراین به منظور افزایش زیستسازگاری و زیست فعالی، سطح این آلیاژها اغلب با زیست موادی نظیر هیدروکسیآپاتیت با استفاده از روشهای مختلفی پوششدهی میشود. در پژوهش حاضر برای دستیابی به یک پوشش زیست فعال ...
بیشتر
آلیاژ حافظهدار NiTiبه علت مقدار نیکل بالای موجود در آن و سطح زیست خنثی نمیتواند همۀ نیازهای بالینی کاشتنی را تأمین کند. بنابراین به منظور افزایش زیستسازگاری و زیست فعالی، سطح این آلیاژها اغلب با زیست موادی نظیر هیدروکسیآپاتیت با استفاده از روشهای مختلفی پوششدهی میشود. در پژوهش حاضر برای دستیابی به یک پوشش زیست فعال و سدی در برابر آزادسازی یون نیکل، از روش الکتروفورتیک برای ایجاد پوشش هیدروکسیآپاتیت استفاده شد. محلول سوسپانسیون مورد استفاده n– بوتانول و تری اتانول آمین بود. عملیات رسوبگذاری در پتانسیلهای 40،60 و 80 ولت در مدت زمان 120ثانیه بر روی کاتد انجام شد. نمونهها در دمای اتاق به مدت 24 ساعت خشک شدند؛ سپس عملیات تفجوشی به مدت 2 ساعت در کوره تحت اتمسفر آرگون در دمای 800 انجام شد. پوشش ایجاد شده با تکنیکهای پراش پرتو ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM)، طیف سنجی توزیع انرژی پرتو ایکس (EDX) ارزیابی، و رفتار زیست فعالی و خوردگی نمونهها در محلول شبیهسازی بدن (SBF) بررسی شد. نتایج نشان میدهند که پوشش HAایجاد شده در 60 ولت، متراکم و یکنواخت بوده؛ قابلیت ایجاد و رشدلایه آپاتیتی را در محیط SBFدارد.
مهرنوش زارع؛ جعفر خلیلعلافی؛ بهنام امین احمدی؛ سید محمد مهدی هادوی
دوره 3، شماره 2 ، شهریور 1388، ، صفحه 111-118
چکیده
امروزه آلیاژهای حافظه دار نیکل- تیتانیم به دلیل برخورداری از ویژگی هایی نظیر زیست سازگاری بسیار خوب، مقاومت به خوردگی بالا، رفتار ابرکشسان و حافظه داری، در صنعت پزشکی بسیار مورد توجه اند. در آلیاژهای نیکل- تیتانیم لایه سطحی غیرفعال اکسید تیتانیم از آزاد شدن نیکل به محیط جلوگیری می کند، با این حال وجود درصد بالای نیکل در این آلیاژها ...
بیشتر
امروزه آلیاژهای حافظه دار نیکل- تیتانیم به دلیل برخورداری از ویژگی هایی نظیر زیست سازگاری بسیار خوب، مقاومت به خوردگی بالا، رفتار ابرکشسان و حافظه داری، در صنعت پزشکی بسیار مورد توجه اند. در آلیاژهای نیکل- تیتانیم لایه سطحی غیرفعال اکسید تیتانیم از آزاد شدن نیکل به محیط جلوگیری می کند، با این حال وجود درصد بالای نیکل در این آلیاژها و حالت پایداری لایه سطحی غیرفعال موضوعی است که نظر محققان را به خود جلب کرده است. در این تحقیق رفتار خوردگی آلیاژ حافظه دار دوتائی نیکل- تیتانیم تولید شده با ترکیب اسمی %50.7 اتمی نیکل پس از انجام عملیات همگن کردن در 1050oC به مدت 24 ساعت مورد بررسی قرار گرفت. آزمون های الکتروشیمیایی پتانسیو دینامیک و پتانسیو استاتیک در دو محیط فیزیولوژیکی شبیه سازی شده با محیط بدن (محلول نمک طعام 0.9% وزنی و محلول رینگر) روی این آلیاژ انجام شد. پس از آزمون های خوردگی بررسی های ریزساختاری به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام گرفت. نتایج حاصل از جذب اتمی محلول باقیمانده از آزمایش پتانسیواستاتیک نشان داد که نیکل رها شده از این آلیاژ بسیار کمتر از میزان مجاز است. نتایج آزمایش های پتانسیو دینامیک میزان خوردگی حفره ای بیشتری در محلول رینگر نسبت به محلول نمک طعام 0.9% وزنی نشان دادند، ولی مشاهدات آزمون های پتانسیو استاتیک حاکی از آن است که میزان خوردگی حفره ای در محلول نمک طعام 0.9% وزنی نسبت به محلول رینگر بیشتر است.