سیده سعیده زاهدی حقیقی؛ سید محمود سخایی؛ محمدرضا دلیری
دوره 13، شماره 2 ، شهریور 1398، ، صفحه 95-104
چکیده
یکی از راه‌های ارتباط انسان و کامپیوتر بر پایه‌ی شناخت احساسات است. در این مقاله، مساله‌ی تشخیص احساسات با استفاده از سیگنال الکتروانسفالوگرام (EEG) مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا، با توجه به خاصیت غیرایستایی EEG، توابع مد ذاتی (IMF) با استفاده از تجزیه‌ی مد تجربی (EMD) استخراج شده و سپس ۳ IMF اول انتخاب شده است. هر IMF با پنجره‌‌ای یک ...
بیشتر
یکی از راه‌های ارتباط انسان و کامپیوتر بر پایه‌ی شناخت احساسات است. در این مقاله، مساله‌ی تشخیص احساسات با استفاده از سیگنال الکتروانسفالوگرام (EEG) مورد بررسی قرار گرفته است. در ابتدا، با توجه به خاصیت غیرایستایی EEG، توابع مد ذاتی (IMF) با استفاده از تجزیه‌ی مد تجربی (EMD) استخراج شده و سپس ۳ IMF اول انتخاب شده است. هر IMF با پنجره‌‌ای یک ثانیهای به تکههای کوچکتری تبدیل شده و ویژگی توان از هر قسمت استخراج شده است. سپس با استفاده از یک نگاشت مناسب، موقعیت الکترودها درسیستم ۱۰-۲۰ به موقعیت پیکسلها در یک تصویر تبدیل شده و ویژگیهای استخراج شده به عنوان مولفههای رنگ پیکسل در نظر گرفته شده است. برای تعیین کلاس ظرفیت، تمام تصاویر تولید شده به عنوان ورودی به یک شبکه‌ی یادگیری عمیق داده شده و کلاس بالا یا پایین ظرفیت (خروجی شبکه) مشخص شده است. از همین روش برای تعیین کلاس برانگیختگی نیز استفاده شده است. برای بررسی روش پیشنهادی از پایگاه دادهی DEAP استفاده شده است. با انتخاب تصویر با اندازهی ۱۷×۱۷، میانگین دقت و انحراف معیار طبقهبندی برای ظرفیت برابر با 58/78% و 9/3 و برای برانگیختگی برابر با 66/78% و 1/3 به دست آمده که در مقایسه با نتایج کارهای مشابه بهبود قابل توجهی داشته است.
اولتراسوند در پزشکی / سونوگرافی / اکوگرافی / پژواک‌نگاری / صوت‌نگاری
حنانه کیهانیان؛ سیدمحمود سخایی
دوره 12، شماره 3 ، آذر 1397، ، صفحه 235-248
چکیده
روش شکل‌دهی پرتو چندپرتویی، یک روش پیاده‌سازی شکل‌دهی پرتو کم‌ترین واریانس، با پیچیدگی محاسباتی اندک است که در آن، به جای محاسبه‌ی ماتریس کوواریانس برای هر یک از نقاط تصویر و معکوس کردن آن، تنها یک ماتریس برای تمام نقاط واقع در فاصله‌ی شعاعی یک‌سان از مرکز آرایه، محاسبه می‌شود. سپس برای کاهش بیشتر پیچیدگی، مساله‌ی شکل‌دهی ...
بیشتر
روش شکل‌دهی پرتو چندپرتویی، یک روش پیاده‌سازی شکل‌دهی پرتو کم‌ترین واریانس، با پیچیدگی محاسباتی اندک است که در آن، به جای محاسبه‌ی ماتریس کوواریانس برای هر یک از نقاط تصویر و معکوس کردن آن، تنها یک ماتریس برای تمام نقاط واقع در فاصله‌ی شعاعی یک‌سان از مرکز آرایه، محاسبه می‌شود. سپس برای کاهش بیشتر پیچیدگی، مساله‌ی شکل‌دهی در فضای پرتو حل می‌شود. در این مقاله، یک روش دومرحله‌ای جدید برای کاهش پیچیدگی شکل‌دهی پرتو کم‌ترین واریانس، معرفی شده است که مخصوصا در حالت چندپرتویی، نسبت به روش فضای پرتو، دارای پیچیدگی محاسباتی کم‌تری می‌باشد. در مرحله‌ی اول این روش، به جای استفاده از سیگنال‌های تمام عناصر آرایه در محاسبه‌ی ماتریس کوواریانس، سیگنال‌های بخشی از عناصر آرایه انتخاب می‌شود، به گونه‌ای که ماتریس کوواریانس حاصل، تمام اطلاعات همبستگی سیگنال‌ها را در بر گیرد. در مرحله‌ی دوم، وزن‌های تمام عناصر آرایه، از طریق یک روش درون‌یابی وفقی تعیین می‌شود، به گونه‌ای که ضمن حفظ ویژگی رزولوشن خوب، کنتراست تصویر نیز بهبود یابد. شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهند که در حالت چندپرتویی، روش جدید از نظر رزولوشن، کنتراست و مقاوم بودن در مقابل خطاها، عمل‌کردی مشابه با روش شکل‌دهی در فضای پرتو دارد، در حالی که نسبت به آن روش، بار محاسباتی را تا بیش از 3 برابر، کاهش می‌دهد.
