آنالیز حرکت انسان
سید مهران آیتی نجفآبادی؛ علیرضا هاشمی اسکویی؛ سید مسعود رفیعایی
دوره 15، شماره 2 ، شهریور 1400، ، صفحه 141-150
چکیده
حفظ تعادل در حرکتهای روزمره از جمله حرکت روی پله، یکی از مشکلات افراد دارای اختلاف طول پا است. این افراد برای جبران تفاوت طول دو پا، الگوی حرکت خود را از حالت عادی تغییر میدهند. در اثر تغییر الگوی حرکت، مختصات مرکز جرم بدن که یکی از عوامل مهم در حفظ تعادل است، تغییر میکند. برای تصحیح الگوی حرکت، استفاده از روشهای اصلاحی مانند ...
بیشتر
حفظ تعادل در حرکتهای روزمره از جمله حرکت روی پله، یکی از مشکلات افراد دارای اختلاف طول پا است. این افراد برای جبران تفاوت طول دو پا، الگوی حرکت خود را از حالت عادی تغییر میدهند. در اثر تغییر الگوی حرکت، مختصات مرکز جرم بدن که یکی از عوامل مهم در حفظ تعادل است، تغییر میکند. برای تصحیح الگوی حرکت، استفاده از روشهای اصلاحی مانند به کار بردن کفی جبران کننده تجویز میشود. هدف این مطالعه بررسی تغییرات مرکز جرم، با و بدون استفاده از کفی در افراد دارای اختلاف طول پا در بالا رفتن از پله است. در این مطالعه حرکت 20 شرکت کننده در هنگام بالا رفتن از پله در دو گروه افراد سالم و افراد دارای کوتاهی پا توسط سیستم سهبعدی آنالیز حرکت ثبت شده است. تغییرات زوایای مفاصل لگن، زانو و مچ پا با مدل 7 عضوی از روش اویلر محاسبه شده، سپس ماتریسهای دوران و انتقال اندامها به دست آمده و با استفاده از آنها بازوی ممانهای عضوها تعیین شده است. تغییرات مرکز جرم در سه جهت از روش مجموع ممانهای کل بدن به دست آمده است. تغییرات بین گروه آزمون و کنترل با استفاده از آزمون آماری t مستقل و زوجی در سطح اطمینان 95% مقایسه شده است. نتایج نشان داده که جابهجایی مرکز جرم در هر سه جهت برای افراد دارای اختلاف طول پا از نظر آماری به طور معناداری متفاوت از افراد سالم بوده (05/0p<) و تنها دامنهی حرکتی مرکز جرم افراد دارای عارضه در محور عمودی تفاوت معنیداری از خود نشان نداده است (05/0p>). بر اساس یافتههای این تحقیق میتوان نتیجه گرفت که در بالا رفتن از پله، استفاده از کفی جبران کننده توسط افراد دارای اختلاف طول پا به تنهایی نمیتواند تغییرات مرکز جرم به عنوان یکی از شاخصههای سنجش تعادل را مانند افراد عادی بهبود بخشد.
آنالیز حرکت انسان
سید مهران آیتی نجفآبادی؛ علیرضا هاشمی اسکویی؛ سید مسعود رفیعایی
دوره 15، شماره 1 ، اردیبهشت 1400، ، صفحه 73-85
چکیده
افرادی که از اختلاف طول پا ناشی از کوتاهی یک طرف اندام تحتانی رنج میبرند، به دلیل به کار بردن مکانیسمهای جبرانی، الگوی حرکت خود را تغییر میدهند. برای بازگرداندن الگوی حرکت به حالت نرمال، استفاده از روشهای اصلاحی مانند به کار بردن کفی جبران کننده تجویز میشود. بنابراین آگاهی از تغییرات حرکتی با و بدون استفاده از کفی ...
بیشتر
افرادی که از اختلاف طول پا ناشی از کوتاهی یک طرف اندام تحتانی رنج میبرند، به دلیل به کار بردن مکانیسمهای جبرانی، الگوی حرکت خود را تغییر میدهند. برای بازگرداندن الگوی حرکت به حالت نرمال، استفاده از روشهای اصلاحی مانند به کار بردن کفی جبران کننده تجویز میشود. بنابراین آگاهی از تغییرات حرکتی با و بدون استفاده از کفی میتواند در طراحی روشهای درمانی به این افراد کمک کند. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات سینماتیک اندام تحتانی، با و بدون استفاده از کفی در افراد دارای کوتاهی پا در بالا رفتن از پله است. در این مطالعه حرکت 20 شرکت کننده در هنگام بالا رفتن از پله در دو گروه افراد سالم و افراد دارای کوتاهی پا توسط سیستم سهبعدی آنالیز حرکت ثبت شده است. تغییرات زوایای سه مفصل لگن، زانو و مچ پا با مدل 7 عضوی از روش اویلر محاسبه شده و با استفاده از آزمون آماری t مستقل و زوجی در سطح اطمینان 95% مقایسه شده است. نتایج نشان داده است که بین افراد سالم و کوتاه پای بدون کفی، تفاوت معنیداری وجود دارد. افراد بیمار دارای باز شدن بیشتر زانو، لگن و مچ پا در لحظهی تماس اولیه و لحظهی جدا شدن پا از پله در صفحهی ساجیتال، دامنهی حرکتی بیشتر و نزدیک شدن کمتر پا در تماس اولیه با پله برای زانو و لگن در صفحهی فرونتال و چرخش داخلی و خارجی بیشتر لگن و مچ پا به ترتیب در تماس اولیه و لحظهی جدا شدن پا از پله در صفحهی عرضی، نسبت به افراد سالم هستند (05/0p< ). پس از استفاده از کفی، تنها بیشینهی دور شدن و نزدیک شدن لگن و مچ پا، بیشینهی چرخش داخلی و مقدار زاویه در تماس اولیه و جدا شدن زانو و مچ پا بین دو گروه آزمون وکنترل تفاوت معنیداری نشان نداده است (05/0p> ). بنابراین استفاده از کفی میتواند بسیاری از تغییرات الگوی حرکت مفاصل تحتانی را به حالت طبیعی برگرداند.