TY - JOUR ID - 39899 TI - تاثیر تمرین با میله‌ی منعطف بر سینرجی‌های عمل‌کردی متغیر با زمان تونیک و فازیک عضلات شانه JO - نشریه‌ی علمی مهندسی پزشکی زیستی JA - IJBME LA - fa SN - 5869-2008 AU - داودی, مهرداد AU - شکوهیان, سید محمدرضا AU - باقری روچی, مهدی AU - عبداللهی, مسعود AU - برویس, سها AU - هویت‌طلب, مریم AU - پرنیان‌پور, محمد AD - فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد، دانشکده‌ی مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران AD - دانشجوی دکترا، دانشکده‌ی مهندسی صنایع و سیستم، دانشگاه روچستر، نیویورک، آمریکا AD - دانشجوی دکترا، دانشکده‌ی فیزیوتراپی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران AD - مربی، دانشکده‌ی مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران AD - استاد، دانشکده‌ی مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 14 IS - 2 SP - 81 EP - 96 KW - سینرجی‌های متغیر با زمان KW - سینرجی‌های تونیک و فازیک KW - سینرجی‌های عمل‌کردی KW - شانه DO - 10.22041/ijbme.2020.114099.1522 N2 - شانه به دلیل داشتن درجه‌های آزادی متعدد، یک مفصل پیچیده در سیستم اسکلتی عضلانی به حساب می‌آید. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از تئوری سینرجی‌های متغیر با زمان، مشخص شود که اعصاب مرکزی برای ایجاد حرکت در شانه چگونه بر پیچیدگی‌های کنترلی مساله فائق می‌آید. در این راستا، تمرین‌هایی در یک فضای سه‌بعدی اطراف بدن همراه با حرکت رفت و برگشتی میله‌ی منعطف در نرم‌افزار Anybody مدل‌سازی شده، سطوح فعالیت 12 عضله‌ی منتخب در کنار گشتاور آن‌ها حول مفصل به عنوان خروجی ثبت گردیده و نتایج تحت یک ماتریس کلی طبق مفهوم سینرجی‌های عمل‌کردی به عنوان ورودی به یک الگوریتم بهینه‌سازی گرادیان محور جهت تعیین بردارهای سینرجی اعمال شده است. شیفت‌های زمانی با روش matching pursuit و ضرایب بزرگی با روش non-negative least square در هر مرحله از حل به دست آمده است. با کمک معیار R2، 5 سینرجی تونیک و 5 سینرجی فازیک انتخاب شده است که توانایی بازسازی 79% از کل داده‌ها و نیز توانایی بازسازی الگوی فعالیت عضلات مربوط به یک تمرین غیر از تمرین‌های اولیه را با دقت 60%  دارند. هر یک از سینرجی‌ها همراه با عضلات فعال در آن، در بخش‌های مشخصی از فضای فعال بوده‌اند. عضله‌ی serratus در اکثر سینرجی‌ها فعال بوده که اهمیت این عضله در انجام تمرینات با میله را نشان می‌دهد. در سینرجی 1، عضلات اکستنسوری سه‌سر فعال بوده اما عضله‌ی فلکسوری-ابداکتوری دوسر در محدوده‌ی سینرجی‌های 4 و 5 در فضای بالای سر فعال شده است. شکل‌گیری ترکیب آگونستیک و آنتاگونستیک بین دو یا چند سینرجی و نیز شکل‌گیری الگوی هم‌کاری متغیر با زمان بین عضلات در هر سینرجی در طول حرکت از دیگر نتایج این تحقیق است. این تحقیق نشان داده که پیچیدگی محاسباتی یافتن شیفت‌های زمانی به دلیل یک‌سان بودن سرعت در تمام تمرین‌ها و نیز جدا کردن بخش‌های تونیک و فازیک به دلیل گشتاور کم وزن دست و میله حول مفصل، نتوانسته درک نورولوژیک جدیدی را ارائه دهد اما به کارگیری سینرجی‌های عمل‌کردی برای تحلیل‌های دقیق‌تر موثر بوده است. UR - https://www.ijbme.org/article_39899.html L1 - https://www.ijbme.org/article_39899_a12633faa833a88ff907b2dddead2941.pdf ER -