نانوبیومتریال
محمد نظری؛ راضیه سلگی؛ غزاله گرایلی؛ سید ربیع مهدوی؛ علیرضا شیرازی
دوره 12، شماره 1 ، خرداد 1397، ، صفحه 11-23
چکیده
در مطالعات کلینیکی، مشخص کردن توزیع دما درون بافت سالم و بافت تومورال در هنگام درمان هایپرترمی دشوار است. از آنجا که با حسگرهای مرسوم، دما تنها در تعداد مکان محدودی اندازهگیری میشود، مطالعات شبیهسازی کمک میکند تا پزشکان به درک بهتری از این روش درمانی دست پیدا کنند. در این مطالعه، سه مدل تومور دوبعدی بر اساس تصاویر توزیعهای ...
بیشتر
در مطالعات کلینیکی، مشخص کردن توزیع دما درون بافت سالم و بافت تومورال در هنگام درمان هایپرترمی دشوار است. از آنجا که با حسگرهای مرسوم، دما تنها در تعداد مکان محدودی اندازهگیری میشود، مطالعات شبیهسازی کمک میکند تا پزشکان به درک بهتری از این روش درمانی دست پیدا کنند. در این مطالعه، سه مدل تومور دوبعدی بر اساس تصاویر توزیعهای نانوذره در تومورهای 3PC، 145DU و 4LAPC در محیط کامسول بازسازی شده است. تصاویر، پیش از وارد شدن در کامسول در متلب پیشپردازش میشوند. مدل توزیع یکنواخت به عنوان گروه کنترل اضافه میشود. توزیع دما، دمای ماکزیمم، زمان رسیدن به حالت ثابت، 43CEM، دوز هم اثر و شار گرما در مرز بافت-تومور برای ارزیابی اثر توزیع نانوذره بر درمان هایپرترمی آنالیز شده است. نتایج نشان میدهند که در توان گرمایی بالا، توزیع چگالتر نانوذره اثر بهتری از توزیع یکنواخت در آسیب به بافت ناسالم دارد اما در توانهای گرمایی پایین توزیع یکنواخت عملکرد بهتری نسبت به توزیع چگال دارد. برای توزیعهای چگال نانوذره، در محلی که نانوذرات متمرکز میشوند، روی پارامترهای گرمایی، از جمله شار گرما در مرز بین تومور-بافت سالم، تاثیر میگذارد. هر چه تمرکز نانوذرات به مرکز تومور نزدیکتر باشد، اثربخشی درمان بیشتر خواهد بود.
نانوبیوتکنولوژی / نانوبیولوژی
ماه منیر کریم زاده؛ لادن رشیدی؛ فریبا گنجی؛ میترا احمدی؛ ستار طهماسبی انفرادی
دوره 8، شماره 4 ، دی 1393، ، صفحه 385-398
چکیده
این تحقیق با هدف تهیه یک سامانه مبتنی بر نانوذرات مزومتخلخل سیلیکا (MSN)، برای حمل داروی ریواستیگمین هیدروژن تارتارات و بررسی سمیت سلولی این سامانه، با و بدون دارو، روی رده سلولهای مغزی نوروبلاستوما SY5Y انجام شد. داروی ریواستیگمین هیدروژن تارتارات یک داروی آبدوست و آبگریز است که برای درمان و کنترل بیماری آلزایمر به کار ...
بیشتر
این تحقیق با هدف تهیه یک سامانه مبتنی بر نانوذرات مزومتخلخل سیلیکا (MSN)، برای حمل داروی ریواستیگمین هیدروژن تارتارات و بررسی سمیت سلولی این سامانه، با و بدون دارو، روی رده سلولهای مغزی نوروبلاستوما SY5Y انجام شد. داروی ریواستیگمین هیدروژن تارتارات یک داروی آبدوست و آبگریز است که برای درمان و کنترل بیماری آلزایمر به کار میرود. در این تحقیق نانوذرات مزومتخلخل سیلیکا سنتز شده و شکل و ویژگیهای ساختاری آنها، پیش و پساز بارگذاری با روشهای میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری، طیفسنجی فروسرخ تبدیل فوریه، پراش پرتو ایکس، ایزوترم جذب نیتروژن و آنالیز پتانسیل زتا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آنالیز نشان داد که نانوذرات سنتز شده کروی بوده و ساختار یکسانی دارند. اندازه متوسط نانوذرات 13±100 نانومتر و میانگین اندازه روزنه آنها حدود 15/2 نانومتر است. میزان بارگذاری داروی ریواستیگمین در روزنههای نانوذرات 88/20 درصد وزنی با بازدهی کپسوله سازی 25 درصد به دست آمد. پروفایل رهایش دارو از این نانوذرات در سیالهای مشابه بدن و معده طی 24 ساعت، به ترتیب 5/70 و6/79 درصد به دست آمد که نمایانگر رهایش نسبتاً سریع دارو در محیط اسیدی است. بررسی سمیت سلولی این نانوذرات با و بدون دارو، با آزمون MTT روی رده سلولهای مغزی SY5Y انجام شد. نانوذرات بارگذاری شده با داروی ریواستیگمین خاصیت درمانی بیشتری از داروی ریواستیگمین (به تنهایی) روی سلولهای SY5Y داشتند.
نانوبیومتریال
سحر رضائی؛ نادر ریاحی عالم
دوره 8، شماره 2 ، تیر 1393، ، صفحه 151-158
چکیده
آشکارسازی تومورها در مراحل اولیه برای تشخیص سرطان از اهمّیّت بالایی برخوردار است. لذا برای تشخیص سلولهای سرطانی لازم است در شروع متاستازها از سلولهای نرمال متمایز شوند. مواد کنتراست فعلی به علّت اندازهی بزرگ و پوششهای ضروری برای جلوگیری از فعّالیّت شیمیایی در بدن، تنها در فضای خارج از سلول قابل استفاده هستند. نانوذرات ...
بیشتر
آشکارسازی تومورها در مراحل اولیه برای تشخیص سرطان از اهمّیّت بالایی برخوردار است. لذا برای تشخیص سلولهای سرطانی لازم است در شروع متاستازها از سلولهای نرمال متمایز شوند. مواد کنتراست فعلی به علّت اندازهی بزرگ و پوششهای ضروری برای جلوگیری از فعّالیّت شیمیایی در بدن، تنها در فضای خارج از سلول قابل استفاده هستند. نانوذرات به سبب اندازهی کوچک و قابل مقایسه با سلولها، امکان ورود به سلول را دارد. بدین جهت، برای تصویربرداری مولکولی ازین مواد استفاده میشود. درین مقاله، تغییرات میدان مغناطیسی خارجی (تسلا) در اثر اعمال میدانمغناطیسی ناشیاز نانوذرات مغناطیسی بر بافت همگنبا استفاده از روش اجزای اِلمان محدود مورد مطالعه و بررسی قرارگرفت. بدین منظور، شبیهسازی در حضور نانوذرات مغناطیسی و بدون آن انجام شد. با اعمال روش اجزای المان محدود، تبدیل معادلات دیفرانسیلی و انتگرالی حاکم بر سیستم فیزیکی به معادلات ساده و قابل حل که ازلحاظ عددی پایدار هستند، امکان پذیر شد. نتایج به دست آمده حاکیاز آن است که میدان مغناطیسی خارجی در اثر حضور نانوذرات مغناطیسی تشدید میشود.
بیومکانیک استخوان
هدا سالمی؛ علیاصغر بهنامقادر؛ محمدرضا باغبان اسلامینژاد؛ محمد عطایی
دوره 6، شماره 4 ، اسفند 1391، ، صفحه 249-255
چکیده
کلاژن و ترکیبات کلسیم فسفاتی، بویژه نانوهیدروکسی آپاتیت ترکیبات اصلی استخوان طبیعی هستند. در سنتز همزمان هیدروکسی آپاتیت در حضور کلاژن، ذرات کلسیم فسفات در امتداد فیبریل کلاژن رشد کرده؛ میکروساختار متفاوتی را ایجاد میکنند. از این رو تأثیر کلاژن بر ویژگیهای میکروساختاری و فازی ذرات کلسیم فسفات، بررسی شد. با توجه به سنتز همزمان ...
بیشتر
کلاژن و ترکیبات کلسیم فسفاتی، بویژه نانوهیدروکسی آپاتیت ترکیبات اصلی استخوان طبیعی هستند. در سنتز همزمان هیدروکسی آپاتیت در حضور کلاژن، ذرات کلسیم فسفات در امتداد فیبریل کلاژن رشد کرده؛ میکروساختار متفاوتی را ایجاد میکنند. از این رو تأثیر کلاژن بر ویژگیهای میکروساختاری و فازی ذرات کلسیم فسفات، بررسی شد. با توجه به سنتز همزمان هیدروکسی آپاتیت در حضورکلاژن، کلرید کلسیم به عنوان منبع کلسیم به مخلوط کلاژن و اسید فسفریک به عنوان منبع فسفر اضافه شد. وغلظت کلاژن در مخلوط نهایی 1% وزنی/حجمی و نسبت وزنی کلسیم به فسفر 67/1 بود. فاز معدنی سنتز شده در حضور کلاژن و بدون کلاژن (نمونه کنترل) به مدت 1 ساعت در دمای 600 درجه سانتیگراد قرار داده شد و شکل، ساختار و تغییرات فازی آن با میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، تحلیل تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) و پراش اشعه ایکس (XRD) بررسی شدند. نتایج SEMذرات کلسیم فسفات ریزتر و با ساختاری ورقهای را در نمونه هیدروکسی آپاتیت سنتز شده در حضور کلاژن در مقایسه با نمونه کنترل -که دارای ساختار درشتتر وشبهکروی است- نشان دادند. تحلیلهای FTIRو XRDحضور ترکیبات هیدروکسی آپاتیت و اکتاکلسیم فسفات را تأیید کردند. بررسی طیف FTIRنمونهها قبل از عملیات حرارتی، حضور باند هیدروکسیل و باند فسفاتی مشخصه ترکیبات کلسیم فسفاتی و باندهای آمیدی مشخصه کلاژن را نشان داد. بعد از عملیات حرارتی نیز وجود بلورینگی کمتر درطیفXRD مشاهده شد.
نانوبیومتریال
شکوفه برهان؛ سعید حصارکی
دوره 6، شماره 3 ، آذر 1391، ، صفحه 163-168
چکیده
امروزه شیشههای زیست فعال با ترکیبات مختلف برای ترمیم نقیصههای استخوانی کاربردهای وسیعی یافتهاند. بیومواد تزریق پذیر در مواردی که جراحی باز با مشکلات فراوانی همراه باشد و یا محل آسیب به آسانی در دسترس نباشد، مورد توجه قرار گرفتهاند. در این پژوهش نانو پودر شیشه زیست فعال به روش سل- ژل اسید و باز تهیه شد و به عنوان فاز جامد خمیرهای ...
بیشتر
امروزه شیشههای زیست فعال با ترکیبات مختلف برای ترمیم نقیصههای استخوانی کاربردهای وسیعی یافتهاند. بیومواد تزریق پذیر در مواردی که جراحی باز با مشکلات فراوانی همراه باشد و یا محل آسیب به آسانی در دسترس نباشد، مورد توجه قرار گرفتهاند. در این پژوهش نانو پودر شیشه زیست فعال به روش سل- ژل اسید و باز تهیه شد و به عنوان فاز جامد خمیرهای تزریقپذیر غیر قابل گیرش مورد استفاده قرار گرفت. ویژگیهای پودر تهیه شده نیز با روش های مختلف بررسی شد. برای تهیه نانو کامپوزیتها، شیشة زیست فعال با نسبتهای مختلف محلولهای هیالورونیک اسید و پلی وینیل الکل مخلوط شد. پایداری خمیرها در برخورد با محیط فیزیولوژیک بدن، به صورت کیفی مشاهده شد. رفتار رئولوژیک خمیرها در دو مد چرخشی و نوسانی بررسی شد. نتایج نشان دادند که اندازه ذرات پودر شیشه nm 30-20 است و این نانوکامپوزیتها رفتار غیر نیوتنی shear thinningدارند. با افزودن پلی وینیل الکل پایداری خمیرها بیشتر شده، مساحت حلقة هیسترزیس افزایش مییابد. آزمونهای رئولوژی نوسانی مشخص کردند خمیرها رفتار ویسکوالاستیک داشته؛ ولی قسمت الاستیک آن غالبتر است. به طور کلی میتوان از این بیو کامپوزیت به عنوان خمیر زیست فعال برای درمان بافت سخت و حتی بافت نرم استفاده کرد.
نانوبیومتریال
زینب فرشته؛ محمدحسین فتحی؛ رضا مظفرینیا
دوره 6، شماره 3 ، آذر 1391، ، صفحه 177-193
چکیده
هدف از پژوهش حاضر ساخت و مشخصهیابی داربست کامپوزیت پلی ε-کاپرولاکتون/ نانوذرات منیزیم فلوئور آپاتیت (PCL/nMg-FA) با استفاده از روش الکتروریسندگی است. کامپوزیت مورد نظر با استفاده از بهینهسازی پارامترهای فرایند الکتروریسی مانند حلال، غلظت پلیمر و درصد بیوسرامیک موجود در کامپوزیت تهیه شد. نتایج نشان داد که اندازه قطر الیاف با تنظیم ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر ساخت و مشخصهیابی داربست کامپوزیت پلی ε-کاپرولاکتون/ نانوذرات منیزیم فلوئور آپاتیت (PCL/nMg-FA) با استفاده از روش الکتروریسندگی است. کامپوزیت مورد نظر با استفاده از بهینهسازی پارامترهای فرایند الکتروریسی مانند حلال، غلظت پلیمر و درصد بیوسرامیک موجود در کامپوزیت تهیه شد. نتایج نشان داد که اندازه قطر الیاف با تنظیم ویسکوزیته و هدایت الکتریکی محلول، تغییر میکند. نمونههای بهینه شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، پراش پرتو ایکس (XRD)، تحلیل توزیع انرژی پرتو ایکس (EDX) و تحلیل حرارتی وزنسنجی (TGA) بررسی شدند. نتایج بدست آمده از TEMو EDXنشان دادند نانوذرات nMg-FAبه صورت کاملاً همگن درون الیاف پلیمری قرار گرفتهاند. نکته قابل توجه این است که در طی فرایند ساخت از هیچگونه ماده سورفکتانت به عنوان عامل اصلاحساز سطحی استفاده نشد. همچنین نتایج XRDنشان داد که هیچ واکنش شیمیایی بین اجزای کامپوزیت رخ نداده است. از طرفی با افزایش مقدار نانوذرات درون کامپوزیت، استحکام مکانیکی و نیز مقاومت حرارتی داربست افزایش یافت.
نانوبیومتریال
ملیکا ایلوخانی؛ محمد ربیعی؛ مهوش اسکویی؛ فتح اله مضطرزاده؛ مهدیس شایان
دوره 5، شماره 3 ، آذر 1390، ، صفحه 193-204
چکیده
در سالهای اخیر تلاشهای بسیار زیادی برای تولید نانو ذرات به دلیل خواص ویژه نوری، شیمیایی و الکتریکی آنها صورت گرفته است. توسعه روشهای سنتز نانو مواد برای تولید موادی با مورفولوژی و اندازه معین و توزیع مناسب اندازه ذرات، از محورهای پژوهشی چند سال اخیر محسوب می شود. در این میان روشهای مبتنی بر فناوری زیستی به دلیل تمیز بودن و سازگاری ...
بیشتر
در سالهای اخیر تلاشهای بسیار زیادی برای تولید نانو ذرات به دلیل خواص ویژه نوری، شیمیایی و الکتریکی آنها صورت گرفته است. توسعه روشهای سنتز نانو مواد برای تولید موادی با مورفولوژی و اندازه معین و توزیع مناسب اندازه ذرات، از محورهای پژوهشی چند سال اخیر محسوب می شود. در این میان روشهای مبتنی بر فناوری زیستی به دلیل تمیز بودن و سازگاری بالا با محیط زیست از جایگاه ویژه ای برخوردارند. یکی از مهمترین ابعاد این بحث استفاده از میکروارگانیسم ها در نانو فناوری است. در این پژوهش از سویه 35218 باکتری اشرشیاکولی برای سنتز نانو ذرات CdS استفاده شد. ابتدا زمان مناسب و بیشینه غلظتی از یون کادمیم که به جلوگیری از رشد و لیز باکتری منتج نمی شود مشخص گردید. سپس دو فرآیند سنتز زیستی داخل و خارج سلولی بررسی شد. طبق بررسی های صورت گرفته مشخص شد که این سویه به شکل داخل سلولی قادر به سنتز نانو ذرات CdS نیست اما با غنی سازی محیط کشت با اسید آمینه سیستئین نانو ذرات CdS به شکل خارج سلولی سنتز شدند. تشکیل نانو ذرات، مورفولوژی و خاصیت فلورسانت آنها به ترتیب با کانال آنالیزور WDX ، SEM و میکروسکوپی فلورسانس بررسی شد.
انتقال هدفمند دارو / دارورسانی هوشمند
سیده سارا شفیعی؛ مهران صولتی هشجین؛ مهرناز سالاریان
دوره 3، شماره 2 ، شهریور 1388، ، صفحه 119-125
چکیده
رس های آنیونی یا هیدروکسیدهای دوگانه لایه ای دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیایی بسیار شبیه به کانی رسی هیدروتالسیت با فرمول شیمیایی Mg6Al2 (OH) 16.CO3.4H2O هستند. هیدروکسیدهای دوگانه لایه ای، موادی نانوساختار با بار مثبت هستند که می توانند با بیومولکول های دارای بار منفی مانند ویتامین ها، داروها و رشته هایDNA تشکیل نانوبیوهیبرید بدهند. ...
بیشتر
رس های آنیونی یا هیدروکسیدهای دوگانه لایه ای دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیایی بسیار شبیه به کانی رسی هیدروتالسیت با فرمول شیمیایی Mg6Al2 (OH) 16.CO3.4H2O هستند. هیدروکسیدهای دوگانه لایه ای، موادی نانوساختار با بار مثبت هستند که می توانند با بیومولکول های دارای بار منفی مانند ویتامین ها، داروها و رشته هایDNA تشکیل نانوبیوهیبرید بدهند. در این مقاله، Mg/Al-LDH حاوی داروی ایبوپروفن با استفاده از روش های همرسوبی و تعویض آنیونی سنتز شد. ساختار LDH به وسیله روش های مشخصه یابی نظیر پراش پرتو ایکس، طیف سنجی فروسرخ، میکروسکوپ الکترونی روبشی و آنالیز حرارتی مورد بررسی قرار گرفت. نحوه رهایش دارو از این هیبرید به صورت in vitro با استفاده از دستگاه طیف سنج فرابنفش بررسی شد. با توجه به نتایج به دست آمده، مشخص شد که ترکیب شبه هیدروتالسیت سنتز شده می تواند به عنوان شبکه میزبان عمل کرده و ایبوپروفن را به عنوان مهمان در ساختار خود بپذیرد و دارو را به شکل کنترل شده و در زمان های طولانی تری آزاد کند.
نانوبیومتریال
روزبه کاظم زاده؛ علیاصغر بهنامقادر؛ سعید حصارکی؛ فاطمه حضرتی
دوره 3، شماره 2 ، شهریور 1388، ، صفحه 127-133
چکیده
پودر هیدروکسی آپاتیت دارای منیزیم به روش شیمی تر و با استفاده از پیش ماده های نیترات کلسیم، نیترات منیزیم و دی آمونیوم هیدروژن فسفات در حضور اسید گلوتامیک سنتز شد. بر اساس یافته های حاصل از تحلیل حرارتی، نمونه ها در دماهای مشخص کلسینه شده و به روش های پراش پرتو ایکس، اسپکتروسکوپی مادون قرمز با انتقال فوریه و میکروسکوپ الکترونی عبوری ...
بیشتر
پودر هیدروکسی آپاتیت دارای منیزیم به روش شیمی تر و با استفاده از پیش ماده های نیترات کلسیم، نیترات منیزیم و دی آمونیوم هیدروژن فسفات در حضور اسید گلوتامیک سنتز شد. بر اساس یافته های حاصل از تحلیل حرارتی، نمونه ها در دماهای مشخص کلسینه شده و به روش های پراش پرتو ایکس، اسپکتروسکوپی مادون قرمز با انتقال فوریه و میکروسکوپ الکترونی عبوری مورد مطالعه قرارگرفتند. نتایج پراش پرتو ایکس نمونه سنتز شده در حضور اسید آلی نشان دهنده غالب بودن فاز (b-TCMP ((Ca1-xMgx) 3 (PO4) 2 در دمای 920oC است. هیچ قله مشخصی از فاز هیدروکسی آپاتیت در این دما شناسایی نشده است. این در حالیست که نمونه سنتز شده در غیاب اسید آمینه (نمونه شاهد) در این دما دارای هر دو فاز هیدروکسی آپاتیت و b-TCP است. از یافته های قابل توجه در این تحقیق کاهش شدید درجه بلورینگی نمونه های سنتز شده در دمای 90oC در اثر اضافه نمودن اسید گلوتامیک است. افزایش درجه بلورینگی نمونه سنتز شده در حضور اسید آمینه با افزایش دمای عملیات حرارتی بسیار بیشتر از نمونه شاهد است. بررسی های میکروسکوپ الکترونی عبوری روی نمونه های عملیات حرارتی شده در دمای 480oC نشان داد که استفاده از اسید گلوتامیک بیش از آنکه بر کشیده شدن کریستالیت ها اثر بگذارد بر کوچک شدن آنها موثر بوده است. ابعاد نانوذرات تهیه شده در حضور اسید آمینه بر اساس مشاهدات میکروسکوپی حدود 60*150 nmو در نمونه شاهد حدود nm 150*500 است. اندازه کریستالیت های تخمین زده شده با استفاده از رابطه شرر در نمونه شاهد حدود 40 nm بوده ولی به دلیل درجه بلورینگی اندک، در مورد نمونه های سنتز شده در حضور اسید آلی قابل محاسبه نیست.
نانوبیومتریال
بابک فرسادزاده؛ علیاصغر بهنامقادر؛ صدیقه جوقهدوست
دوره 3، شماره 2 ، شهریور 1388، ، صفحه 151-160
چکیده
در این پژوهش پودرهای هیدروکسی آپاتیت (HA)، فلوئورهیدروکسی آپاتیت (FHA) و فلوئورآپاتیت (FA) در ابعاد نانومتری با روش سل- ژل سنتز شدند. این پودرها قابلیت استفاده بالقوه در ترمیم استخوان و دندان را دارند. نیترات کلسیم آبدار [Ca(NO3)2, 4H2O MERK] و تری اتیل فسفیت [TEP, (C2H5O) 3P MERK)] به عنوان پیش ماده در اتانل استفاده شدند. برای دست یابی به مقدار استوکیومتری Ca/P برابر ...
بیشتر
در این پژوهش پودرهای هیدروکسی آپاتیت (HA)، فلوئورهیدروکسی آپاتیت (FHA) و فلوئورآپاتیت (FA) در ابعاد نانومتری با روش سل- ژل سنتز شدند. این پودرها قابلیت استفاده بالقوه در ترمیم استخوان و دندان را دارند. نیترات کلسیم آبدار [Ca(NO3)2, 4H2O MERK] و تری اتیل فسفیت [TEP, (C2H5O) 3P MERK)] به عنوان پیش ماده در اتانل استفاده شدند. برای دست یابی به مقدار استوکیومتری Ca/P برابر با 1.67، محلول TEP به صورت قطره قطره به محلول نیترات کلسیم آماده شده، اضافه شد. پس از پیرسازی و خشک نمودن نمونه ها، عملیات حرارتی در دمای 550oC انجام شد. آمونیوم فلوراید نیز به منظور تامین فلوئور برای دست یابی به فلوئورهیدروکسی آپاتیت و فلوئورآپاتیت به محلول اضافه شد. تغییرات ساختاری، ریخت شناسی پودر، تغییرات شیمیایی و آنالیز فازی و همچنین رفتار In vitro پودر به وسیله طیف سنجی مادون قرمز (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD)، دستگاه زتاسایزر (DLS) و آزمایش کشت سلولی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج مطالعات XRD و FTIR نشان دهنده ایجاد ترکیبات آپاتیت در همه نمونه هاست. بر اساس نتایج XRD با افزایش مقدار پیش ماده دهنده فلوئور درصد فاز فلوئورآپاتیت، درجه بلورینگی و اندازه بلورک ها افزایش یافت. آزمایش FTIR نشان دهنده جانشین شدن F- در موقعیت های یون OH- و تشکیل فلوئورهیدروکسی آپاتیت یا فلوئورآپاتیت خالص است. نتایج تحلیل SEM نیز بیانگر این است که با افزایش میزان فلوئور، تمایل به توده ای شدن پودر بیشتر شده است. اندازه ذرات پودر اندازه گیری شده با دستگاه زتاسایزر در نمونه های مختلف پودر در محدوده 100 nm تاnm 160 است. الگوی پراش به دست آمده در مطالعات TEM نشان می دهد که با افزایش یون فلوراید، درجه بلوری و اندازه بلورک ها تا اندازه ای افزایش داشته است. اندازه گیری مستقیم ابعاد بلورک ها در مشاهدات TEM، مقادیری در محدوده 20 nm تا 50 nm را نشان می دهد. نمونه های دارای مقادیر بیشتر فلوئور آپاتیت، به افزایش تعداد سلول ها در آزمایش کشت سلول های فیبروبلاست منجر شدند. این امر بیانگر اثر مثبت افزودن فلوئور بر رشد سلول ها و زیست سازگاری پودر فلوئورهیدروکسی آپاتیت است.
نانوبیومتریال
بابک مستغاثی؛ محمدحسین فتحی؛ محمود شیخ زین الدین؛ صبیحه سلیمانیان زاد
دوره 1، شماره 2 ، شهریور 1386، ، صفحه 137-146
چکیده
هیدروکسی آپاتیت کاربرد فراوانی در پزشکی و دندانپزشکی و از جمله جایگزین سازی، بازسازی و خلق دوباره بافت استخوانی و پوشش دهی کاشتنی های بدن دارد. هیدروکسی آپاتیت نانوبلورین، خواص مکانیکی بالاتر و زیست سازگاری مطلوب تری نسبت به نمونه های میکرومتری در محیط بدن نشان می دهد. هنگامی این خواص بهینه خواهد بود که ذرات نانومتری هیدروکسی آپاتیت ...
بیشتر
هیدروکسی آپاتیت کاربرد فراوانی در پزشکی و دندانپزشکی و از جمله جایگزین سازی، بازسازی و خلق دوباره بافت استخوانی و پوشش دهی کاشتنی های بدن دارد. هیدروکسی آپاتیت نانوبلورین، خواص مکانیکی بالاتر و زیست سازگاری مطلوب تری نسبت به نمونه های میکرومتری در محیط بدن نشان می دهد. هنگامی این خواص بهینه خواهد بود که ذرات نانومتری هیدروکسی آپاتیت از اندازه و شکل یکنواخت و کمترین میزان کلوخه شدن برخوردار باشند. هدف از پژوهش حاضر، تولید هیدروکسی آپاتیت نانوبلورین به روش رسوب دهی زیستی بود. بدین منظور از یک سویه بومی باکتری سراشیا (باکتری سراشیا مارسسنس سویه (PTCC 1187 برای تولید پودر هیدروکسی آپاتیت نانوبلورین استفاده شد. این سویه باکتریایی در شرایط مناسب رشد داده شد. سپس توده زیستی آن جمع آوری و با محلول حاوی گلیسرول 2- فسفات و کلرید کلسیم به عنوان منابع کلسیم و فسفات مخلوط شد. پس از گرمخانه گذاری در دمای 37oCبه مدت 14 روز رسوب حاصل جمع آوری شد. پودر تولید شده پس از انجام عملیات تکلیس در دمای 600oC با استفاده از روش های میکروسکوپ الکترونی رویشی (SEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، آزمون پراش پرتوی ایکس و آزمون طیف سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه مشخصه یابی و ارزیابی شد. نتایج نشان داد که پودر هیدروکسی آپاتیت نانوبلورین با بلورینگی مناسب تولید شده است. ارزیابی ها حاکی از آن بود که ذرات پودر تولیدی تک بلور بوده و اندازه ذرات 25 تا 30 nm است. همچنین ذرات از اندازه و شکل یکنواخت تر و میزان کلوخه شدن کمتری نسبت به نمونه های تولید شده به روش های معمول تولید هیدروکسی آپاتیت برخوردارند. به دلیل خواص ویژه پودر تولیدی همچون میزان پایین کلوخه بودن و تک بلور بودن ذرات، از این پودر می توان در ترمیم ضایعات استخوانی، ساخت کاشتنی های مورد استفاده در پزشکی و دندانپزشکی و در رسانش محصولات زیستی در بدن استفاده کرد.