سعید قدسی؛ هدی محمدزاده؛ حمید آقاجان
دوره 13، شماره 3 ، مهر 1398، ، صفحه 189-207
چکیده
قرار گرفتن در وضعیتهای مختلف ادراکی، شناختی و احساسی با نوعی انتشار اطلاعات از طریق نوسانات نورونهای مغزی همراه است. بررسی این نوسانات و به طور مشخص ارتباطات و تعاملات میان بخشهای مختلف مغز، میتواند اطلاعات مفیدی دربارهی نحوه‌ی واکنش مغز در وضعیتهای مختلف حاصل نماید. ارتباطات بین نواحی مختلف مغز به ...
بیشتر
قرار گرفتن در وضعیتهای مختلف ادراکی، شناختی و احساسی با نوعی انتشار اطلاعات از طریق نوسانات نورونهای مغزی همراه است. بررسی این نوسانات و به طور مشخص ارتباطات و تعاملات میان بخشهای مختلف مغز، میتواند اطلاعات مفیدی دربارهی نحوه‌ی واکنش مغز در وضعیتهای مختلف حاصل نماید. ارتباطات بین نواحی مختلف مغز به سه دستهی ساختاری، موثر و کارکردی تقسیم‌بندی میشوند. دستهی اول به ارتباط بین نورونهای نواحی مجاور میپردازد، در حالی که دستهی دوم و سوم بر هم‌سانی زمانی بین نوسانات بخشهای نه لزوما مجاور تمرکز دارند. اگر چه سیگنالهای EEG به دلیل دقت مکانی نسبتا پایین، مناسبترین معیار برای سنجش ارتباطات کارکردی و موثر بین بخشهای مختلف مغز نیستند، اما بررسی آماری این سیگنالها میتواند در تشخیص همزمانی بین نوسانات نواحی مختلف مغز کمک قابل توجهی نماید. در این مقاله، چارچوبی نوین برای پیشبینی وقوع تشنج با استفاده از سیگنالهای EEG ارائه شده که از معیار علیت گرنجر در حوزهی فرکانس برای اندازهگیری میزان همزمانی نوسانات سیگنالهای EEG در زمان‌های Inter-ictal و Pre-ictal استفاده میکند. در ادامه، با به کارگیری یک طبقه‌بند Logistic Regression با عبارت تنظیم‌کننده‌ی درجه‌ی اول به تفکیک نمونه‌های استخراج شده از این دو بازه‌ی زمانی از یک‌دیگر پرداخته شده است. در گام آخر، با در نظر گرفتن بازه‌های زمانی متوالی، در صورتی که به تعداد مشخصی بازه‌ی مربوط به Pre-ictal شناخته شود، وقوع تشنج اعلام می‌گردد. شبیه‌سازی‌های انجام شده روی مجموعهی دادهی CHB-MIT به ازای افق پیشبینی 10 دقیقه به نرخ حساسیت 03/95% و نرخ پیشبینی نادرست 14/0 بر ساعت منتج شده است که نشان دهنده‌ی عمل‌کرد قابل قبول روش پیشنهادی در مقایسه با بهترین نتایج گزارش شده در سایر مقالات می‌باشد.
