بیوپلیمر / زیست‌بسپار
روح اله مهدی نوازمقدم؛ حمید میرزاده؛ مرتضی دلیری جوپاری؛ علیرضا زارع
دوره 1، شماره 1 ، خرداد 1386، ، صفحه 19-27
چکیده
اخیرا مطالعاتی در زمینه توسعه روش های جدید برای افزایش چسبندگی باکتریایی روی سطوح پلیمری وجود دارد که در کاربرد های بیولوژیکی از جمله بیوسنسور های پایه سلولی استفاده می شوند. در این مطالعه، سطح فیلم پلی اتیلن ترفتالات (PET) در معرض نور لیزر های اکسایمر کریپتون فلوئوراید (KrF) و دی اکسید کربن (CO2) ضربه ای قرار گرفت و رفتار ...
بیشتر
اخیرا مطالعاتی در زمینه توسعه روش های جدید برای افزایش چسبندگی باکتریایی روی سطوح پلیمری وجود دارد که در کاربرد های بیولوژیکی از جمله بیوسنسور های پایه سلولی استفاده می شوند. در این مطالعه، سطح فیلم پلی اتیلن ترفتالات (PET) در معرض نور لیزر های اکسایمر کریپتون فلوئوراید (KrF) و دی اکسید کربن (CO2) ضربه ای قرار گرفت و رفتار چسبندگی باکتری اشرشیاکلی (E-coli K-12) روی سطوح پرتو دهی شده در شرایط آزمایشگاهی (in virto) بررسی شد. تغییرات خواص سطح PET حاصل از پرتو دهی لیزر، توسط میکروسکوپ الکترونی رویشی (SEM) و اندازه گیری زاویه تماس مشخص شد. نتایج نشان داد که آمایش لیزری باعث تغییر مورفولوژی و همچنین آبدوستی سطح PET می شود. تعداد باکتری های E-coil K-12 که به سطح PET چسبیده بودند به طور کمی توسط رنگ آمیزی فلورسنت، مشاهدات میکروسکوپی و شمارش از طریق نرم افزار Image Proplus بررسی شد. نتایج نشان داد که تعداد باکتری های E-coil K-12چسبیده به سطوح پرتو دهی شده با لیزر های کریپتون فلورئورید و دی اکسید کربن در مقایسه با سطوح اصلاح نشده افزایش یافت.
