بیومکانیک دندان
پدرام اخلاقی؛ ستاره خورشیدپرست؛ غلامرضا روحی
دوره 15، شماره 3 ، آذر 1400، ، صفحه 263-277
چکیده
امروزه موفقیت و شکست روش درمانی ایمپلنت‌گذاری، میتواند تحت تاثیر پایداری اولیه‌ی ایمپلنت باشد. پایداری اولیه عبارت است از ظرفیت تحمل سازه‌ی ایمپلنت-استخوان در برابر بارهای وارده، بدون ایجاد آسیبهای جبران‌ناپذیر بر استخوان مجاور، که سبب شل شدن ایمپلنت و شکست فرایند ایمپلنت‌گذاری میشود. هدف این مطالعه توسعه‌ی یک مدل ...
بیشتر
امروزه موفقیت و شکست روش درمانی ایمپلنت‌گذاری، میتواند تحت تاثیر پایداری اولیه‌ی ایمپلنت باشد. پایداری اولیه عبارت است از ظرفیت تحمل سازه‌ی ایمپلنت-استخوان در برابر بارهای وارده، بدون ایجاد آسیبهای جبران‌ناپذیر بر استخوان مجاور، که سبب شل شدن ایمپلنت و شکست فرایند ایمپلنت‌گذاری میشود. هدف این مطالعه توسعه‌ی یک مدل میکروالمان محدود (μFE) اعتبارسنجی شده با دادههای آزمون مکانیکی برونتنی، به منظور بررسی پایداری اولیه از طریق اندازهگیری سفتی و بار نهایی سازه‌ی ایمپلنت-استخوان در بارگذاری-باربرداری فشاری دورهای است. پس از آمادهسازی نمونه‌ی استخوان-ایمپلنت، آزمون مکانیکی بارگذاری-باربرداری فشاری دورهای به شکل شبه‌استاتیک، با نرخ 0024/0 mm/s به صورت مرحله به مرحله و جابه‌جایی-کنترل از دامنه‌ی 04/0 تا 28/1 میلیمتر به سازه‌ی استخوان-ایمپلنت اعمال شده است. سپس منحنی نیرو-جابه‌جایی به همراه سفتی سازه در هر جابه‌جایی اعمالی محاسبه شده است. پیش از اعمال بار، از استخوان تصاویر میکروسی‌تی گرفته شده و یک مدل μFE بر مبنای شرایط مرزی و بارگذاری-باربرداری آزمون مکانیکی ایجاد شده و منحنی نیرو-جابه‌جایی سازه استخراج گردیده است. در نهایت منحنی نیرو-جابه‌جایی پیشبینی شده توسط مدل μFE با منحنی نیرو-جابه‌جایی به دست آمده از آزمون برونتنی مقایسه شده و مدل μFE اعتبارسنجی شده است. نتایج نشان داده است که منحنی نیرو-جابه‌جایی پیشبینی شده توسط مدل μFE، تطابق قابل قبولی با نتایج حاصل از آزمون تجربی دارد. مدل μFE ارائه شده در این مطالعه، توانایی نشان دادن پاسخ کلی سازه‌ی استخوان-ایمپلنت را در تغییر شکلهای بزرگ داشته و میتواند به عنوان ابزاری در جهت بهبود طراحی ایمپلنتهای دندانی با رویکرد افزایش پایداری اولیه در ایمپلنتهای دندانی بدون درنگ بارگذاری شده مورد استفاده قرار گیرد.
