مکانیک سیالات زیستی / سیالات بیولوژیکی
میلاد مهدینژاد آسیابی؛ بهمن وحیدی
دوره 14، شماره 4 ، بهمن 1399، ، صفحه 345-355
چکیده
امکان جایگزینی و یا ترمیم بافت آسیبدیده به واسطهی علم پزشکی ترمیمی وجود دارد. بیشتر بافتهای درون بدن برای تامین اکسیژن و مواد مغذی سلولهای منفرد، به عروق خونی متکی هستند. برای رشد بافت با طولی بیش از 100-200 mm به دلیل محدودیت انتشار اکسیژن، به تشکیل عروق خونی جدید نیاز است که این محدودیت برای بافتهای مهندسی شده نیز صدق میکند. ...
بیشتر
امکان جایگزینی و یا ترمیم بافت آسیبدیده به واسطهی علم پزشکی ترمیمی وجود دارد. بیشتر بافتهای درون بدن برای تامین اکسیژن و مواد مغذی سلولهای منفرد، به عروق خونی متکی هستند. برای رشد بافت با طولی بیش از 100-200 mm به دلیل محدودیت انتشار اکسیژن، به تشکیل عروق خونی جدید نیاز است که این محدودیت برای بافتهای مهندسی شده نیز صدق میکند. بنابراین یکی از پیشنیازهای بافت برای زنده ماندن و رشد، وجود عروق است. یک روش برای رفع این محدودیت استفاده از کانالهای ریزسیال است که به واسطهی ایجاد لایهای از سلولهای اندوتلیال بر دیوارهی کانال و اعمال جریان به صورت برونتنی ایجاد میشود. در این مطالعه، کانالها درون داربستی از جنس کلاژن نوع اول با تخلخل ۸۱% قرار گرفته و کانالی نیز با کاربرد تخلیهی لنفاوی برای داربست در نظر گرفته شده است. هندسهی کانال جریان بر اساس قانون موری ایجاد شده است. تاثیر پارامترهایی چون شعاع کانال تخلیه، اختلاف فشار کانال جریان، هدایت هیدرولیکی داربست و هدایت هیدرولیکی عروقی بر فشار میاندیوارهای و تنش برشی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین تاثیر زاویهی دوشاخگی بر تنش برشی ایجاد شده نیز مطالعه شده است. از روش اجزای محدود برای حل مساله استفاده شده است. در شبیهسازی روی یک رگ با قطر ۱۰۰ mm، حداکثر سرعت بینابینی برابر با 9-E50 m/s، حداکثر فشار بینابینی برابر با 3+E34/1 Pa و حداقل فشار میاندیوارهای برابر با 3+E49/1 Pa ارزیابی شده است. تنش برشی میانگین روی دیوارههای رگ برابر با 10 dyn/cm2 به دست آمده است. همچنین مشخص شده است که با کاهش فشار در خروجی کانال تخلیه، عایقبندی داخلی داربست از اختلاف فشار درون کانال جریان، کاهش هدایت هیدرولیکی عروقی، افزایش هدایت هیدرولیکی داربست و افزایش شعاع کانال تخلیه میتوان فشار میاندیوارهای مثبت را ایجاد و حفظ کرد. نتایج حاصل از این پژوهش میتواند در ایجاد بافت قابل کاشت متشکل از شبکهی عروقی و تخلیه مورد استفاده قرار گیرد.
مهندسی بافت
شهریار رمضانی باجگیران؛ مریم سعادتمند
دوره 11، شماره 3 ، آبان 1396، ، صفحه 211-218
چکیده
علیرغم پیشرفتهای حاصل در مهندسی بافت، یکی از مشکلات تولید بافتهای ضخیم، نحوهی اکسیژنرسانی به سلولهای عمقی بافت مهندسیشده و ایجاد شبکههای رگی درون بافتها میباشد. یکی از راههای مقابله با این مشکل، ایجاد شبکهی کانالهای میکروفلوییدیک درون داربست متخلخل میباشد، که این کانالها میتوانند علاوه بر بهبود ...
بیشتر
علیرغم پیشرفتهای حاصل در مهندسی بافت، یکی از مشکلات تولید بافتهای ضخیم، نحوهی اکسیژنرسانی به سلولهای عمقی بافت مهندسیشده و ایجاد شبکههای رگی درون بافتها میباشد. یکی از راههای مقابله با این مشکل، ایجاد شبکهی کانالهای میکروفلوییدیک درون داربست متخلخل میباشد، که این کانالها میتوانند علاوه بر بهبود اکسیژنرسانی، قالبی را برای ایجاد رگهای طبیعی حاصل از رشد سلولهای رگزا فراهم آورند. در این مقاله، توزیع اکسیژن محلول در آب در یک داربست دوبعدی دارای کانالهای میکروفلوییدیکی شاخهای با استفاده از دینامیک سیالات محاسباتی شبیهسازی شده است. بدین منظور، معادلات جریان مایع و انتقال اکسیژن با استفاده از شرایط مرزی، شرایط اولیه و پارامترهای مناسب حل شدهاند. توزیع اکسیژن در داربست بدون کانال و داربستهای دارای کانال برای مراحل صفرم تا سوم دو شاخهشدن با زاویهی شاخهای ۴۵ درجه به دست آمده است. نتایج نشان داد که یک کانال با دو مرحلهی شاخهای، توزیع اکسیژن مناسب به همراه سطح آزاد کافی برای رشد سلولها را فراهم میکند، که مطابق با مراجع میباشد. در ادامه، زاویهی دو شاخهای در ساختار دو مرحلهای به ۳۵ کاهش داده شد که افزایش سطح غیرهایپوکسیک را به همراه داشت. به صورت کلی، با طراحی بهینهی زاویهی کانالهای شاخهای در داربست، میتوان سطح قابل توجهی از داربست را اکسیژنرسانی نمود، در حالیکه سطح کافی برای رشد سلولها نیز وجود داشته باشد.
مهندسی بافت
فاطمه شمسی؛ محسن جانملکی؛ ناصر فتورائی
دوره 3، شماره 4 ، اسفند 1388، ، صفحه 265-274
چکیده
در این مطالعه سازوکاری برای کنترل مسیر حرکت جت نانوفیبرهای تولید شده در روش الکتروریسی به کمک میدان مغناطیسی ارائه و مدلسازی می گردد. در ابتدا مسیر جت با کمک تعدادی قطعه ویسکوالاستیک مدلسازی شد. با در نظر گرفتن نیروهای حاکم بر این سیستم و معادله تعادل اندازه حرکت و ویسکوالاستیک ماکسول مسیر حرکت سیال با کمک نرم افزار MATLAB با روش ...
بیشتر
در این مطالعه سازوکاری برای کنترل مسیر حرکت جت نانوفیبرهای تولید شده در روش الکتروریسی به کمک میدان مغناطیسی ارائه و مدلسازی می گردد. در ابتدا مسیر جت با کمک تعدادی قطعه ویسکوالاستیک مدلسازی شد. با در نظر گرفتن نیروهای حاکم بر این سیستم و معادله تعادل اندازه حرکت و ویسکوالاستیک ماکسول مسیر حرکت سیال با کمک نرم افزار MATLAB با روش عددی رونگ کوتا مدل شد. پس از اطمینان از صحت عملکرد سیستم، رفتار آن در حضور میدان مغناطیسی در راستای حرکت جت مورد ارزیابی قرار گرفت. این میدان نیروی یکسانی در هر نقطه بر جت وارد می کند. با افزایش شدت میدان مغناطیسی عملا شعاع قاعده مخروطی شکل حرکت کاهش یافت. بر اساس این پژوهش مشخص شد که با داشتن سازوکار مناسب برای اعمال میدان مغناطیسی عملا می توان مسیر حرکت و راستای الیاف را تحت کنترل در آورد.
بیومکانیک استخوان
محمود اعظمی؛ فتح اله مضطرزاده؛ محمد ربیعی
دوره 3، شماره 4 ، اسفند 1388، ، صفحه 275-284
چکیده
طی دهه گذشته، استفاده از رویکرد زیست تقلیدی در ساخت جایگزین های بافتی مورد توجه محققان قرار گرفته است. در ساخت عمده داربست های مهندسی بافت استخوان نیز از نظر نوع مواد مصرفی و همچنین روش سنتز تلاش شده تا از این قاعده پیروی شود. در این مقاله سنتز نوعی فاز آپاتیتی در میان زمینه هیدروژل ژلاتین در شرایط زیست تقلیدی ارائه شده است. کامپوزیت ...
بیشتر
طی دهه گذشته، استفاده از رویکرد زیست تقلیدی در ساخت جایگزین های بافتی مورد توجه محققان قرار گرفته است. در ساخت عمده داربست های مهندسی بافت استخوان نیز از نظر نوع مواد مصرفی و همچنین روش سنتز تلاش شده تا از این قاعده پیروی شود. در این مقاله سنتز نوعی فاز آپاتیتی در میان زمینه هیدروژل ژلاتین در شرایط زیست تقلیدی ارائه شده است. کامپوزیت حاصل طی فرایند خشک سازی انجمادی به صورت داربستی متخلخل برای بافت استخوان در آمد. به منظور مشخصه یابی محصول از نظر ترکیب شیمیایی و ساختار بلورین از آزمون های طیف سنجی فروسرخ، پراش پرتو ایکس و میکروسکوپ الکترونی عبوری استفاده شد. ریخت شناخت سطحی و هم چنین نحوه اتصال و رشد سلول های استخوانی روی سطح داربست، با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان دادند که در شرایط زیست تقلیدی اعمال شده فاز آپاتیتی نانوبلورین با کریستالیت های به اندازه 10-7 nm در میان هیدروژل ژلاتین سنتز شده اند. داربست به دست آمده دارای 82% تخلخل با ابعاد حفرات 350-100 mm و ضریب ارتجاعی در محدوده استخوان اسفنجی بوده و کشت سلول های استخوانی روی داربست، حاکی از اتصال، مهاجرت و ترشح ماده زمینه خارج سلولی به وسیله آنها بوده است. بنابراین نتایج به دست آمده قابلیت بالقوه استفاده از داربست ساخته شده برای ترمیم بافت استخوان را تائید می کند.
بیومکانیک استخوان
معصومه حق بین نظرپاک؛ فرزانه پورعسگری؛ محمدنبی سربلوکی
دوره 3، شماره 4 ، اسفند 1388، ، صفحه 291-298
چکیده
داربست های مورد استفاده در مهندسی بافت باید علاوه بر عملکرد مناسب، متخلخل، زیست سازگار و زیست تخریب پذیر باشند. در این تحقیق، داربست های متخلخل کامپوزیتی PLGA/HA به روش تعویض حلال ساخته شده و با پلیمر سه قطعه ای روکش دهی و با نور UV استریل شدند. مشاهدات حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی حاکی از تشکیل ریزساختار متخلخل با اندازه ...
بیشتر
داربست های مورد استفاده در مهندسی بافت باید علاوه بر عملکرد مناسب، متخلخل، زیست سازگار و زیست تخریب پذیر باشند. در این تحقیق، داربست های متخلخل کامپوزیتی PLGA/HA به روش تعویض حلال ساخته شده و با پلیمر سه قطعه ای روکش دهی و با نور UV استریل شدند. مشاهدات حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی حاکی از تشکیل ریزساختار متخلخل با اندازه حفرات حدود50 mm و حفرات به هم پیوسته است. سلول های بنیادی مزانشیم انسانی بر روی داربست ها بذرافشانی شدند و سلول ها در داخل این ساختار به طور مطلوب چسبیدند. رنگ آمیزی فلورسانس باDAPI نشان دهنده چسبندگی سلول های مزانشیم به نمونه های دارای روکش و نفوذ سلول ها به داخل حفرات بود. همچنین، به منظور بررسی میزان تکثیر سلول ها روی داربست ها، آزمایش MTT روی آنها انجام شد و نشان داد که تعداد سلول های کشت شده روی داربست ها در مقایسه با نمونه های کنترل تفاوت معناداری ندارد. از نتایج به دست آمده استنباط می شود که داربست های روکش دار شده با پلیمر سه قطعه ای بستر مناسبی برای سلول های مزانشیم و روش به کار رفته روشی کارامد در ساخت داربست مهندسی بافت استخوان است.