بیومکانیک
مهران اشرفی؛ فرزان قالیچی؛ بهنام میرزاکوچکی
دوره 10، شماره 2 ، شهریور 1395، ، صفحه 113-121
چکیده
امروزه، استفاده از ایمپلنتهای دندانی در افراد مبتلا به پوکی استخوان در حال افزایش است. پوکی استخوان میتواند تأثیر مهمی در عدم موفقیت وسایل استئوسنتز، پروتزها و ایمپلنتهای دندانی داشته باشد. استفاده از بیفسفناتها، با کاهش سوختوساز استخوان بر بازسازی استخوان تأثیر میگذارد. این اثر میتواند به افزایش استخوانسازی منجر ...
بیشتر
امروزه، استفاده از ایمپلنتهای دندانی در افراد مبتلا به پوکی استخوان در حال افزایش است. پوکی استخوان میتواند تأثیر مهمی در عدم موفقیت وسایل استئوسنتز، پروتزها و ایمپلنتهای دندانی داشته باشد. استفاده از بیفسفناتها، با کاهش سوختوساز استخوان بر بازسازی استخوان تأثیر میگذارد. این اثر میتواند به افزایش استخوانسازی منجر شود. استفاده از این ماده میتواند راهکاری برای افزایش چگالی استخوان در بیماران مبتلا به پوکی استخوان باشد. در این مطالعه، اثر غلظتهای مختلف دارورسانی بیفسفناتها بر بازسازی استخوان بررسی میشود. با توسعة مدل بازسازی استخوان و درنظر گرفتن تأثیر غلظت دارو در جذب استخوان، میتوان آن را برای بررسی تأثیر دارورسانی بکار برد. برای این منظور، از 5، 10 و 20 میلیگرم آلندرونات برای هر ایمپلنت و نمونه کنترل بدون دارو و برای مدت 360 روز شبیهسازی انجام شد. با مقایسة نتایج بهدست آمده با نمونه کنترل، کاهش تنش و افزایش چگالی و درنتیجه افزایش مدول الاستیسیتة استخوان با بالا رفتن مقدار دوز دارو مشاهده شد.